Zariyat Suresi - Türkçe

Zariyat Suresi - Türkçe

--------------------------------------------------------------------------------

1) O tozdurup savuranlara,

2) Derken bir ağırlık taşıyanlara,

3) Derken bir kolaylıkla akanlara,

4) Derken bir emir taksim edenlere andolsun ki,

5) O size vaad edilen elbette doğrudur.

6) Ceza ve hesap günü şüphesiz olacaktır.

7) Yollara sahip göğe andolsun ki,

Siz elbette çelişkili sözler içindesiniz.

9) Ondan çevrilen (imana) çevrilir.

10) Kahrolsun (o fikir adına) kendi tahminlerini ileri sürenler!

11) Onlar bir sarhoşluk ve cehalet içinde şuursuzdurlar.

12) Onlar: «Hesap ve ceza günü ne zaman?» diye soruyorlar.

13) O gün, onların ateş üzerinde azap görecekleri gündür.

14) Onlara: «Tadın inkarınızın cezasını, işte sizin acele istediğiniz budur!» denecektir.

15-16) Şüphesiz ki takva sahipleri Rablerinin kendilerine verdiği sevabı almış olarak cennet bahçelerinde ve pınar başlarında bulunacaklardır. Çünkü onlar bundan önce iyilik yapıyorlardı.

17) Onlar geceleyin pek az uyurlardı.

18) Onlar seher vakitlerinde Allah'tan bağışlanma dilerlerdi.

19) Onların mallarında isteyen ve istemeyen yoksullar için bir hak vardı.

20-21) Kesin olarak inananlar için, yeryüzünde ve kendi nefislerinde nice ibretler vardır. Hiç görmüyor musunuz?

22) Sizin rızkınız da size vaad edilen sevap ve ceza da göktedir.

23) Gök ve yerin Rabbine andolsun ki size edilen o vaad, herhalde haktır. O tıpkı sizin konuşmanız gibi gerçektir.

24) Ey Muhammed! İbrahim'in şerefli misafirlerinin haberi sana geldi mi?

25) Hani onlar İbrahim'in huzuruna girmişlerdi de «Selam sana!» demişlerdi. İbrahim: «Size de selam» demiş, ve içinden: «Bunlar tanınmamış bir topluluk!» diye geçirmişti.

26) İbrahim, sonra ailesine giderek semiz bir buzağı (eti) getirdi.

27) Onu önlerine sürerek: «Yemez misiniz?» dedi.

28) Yemediklerini görünce onlardan içine bir korku düştü. Onlar İbrahim'e: «Korkma!» dediler ve onu çok bilgili bir oğul ile müjdelediler.

29) Bunun üzerine karısı (Sâre) bir çığlık atarak geldi ve elini yüzüne vurarak: «Ben kısır bir kocakarıyım, nasıl çocuğum olur?» dedi.

30) Misafir melekler: «Evet bu böyledir. Rabbin böyle buyurdu. Gerçekten O hüküm ve hikmet sahibidir. Herşeyi hakkıyla bilir.» dediler.

31) İbrahim, kendisine misafir olarak gelen meleklere: «Acaba sizin asıl önemli işiniz nedir ey elçiler?» dedi.

32) Onlar: «Gerçekten biz günahkâr bir kavim (olan Lût kavmine) gönderildik.

33) Onların üzerine çamurdan pişirilmiş sert taşlar yağdıracağız.

34) O taşlardan herbirinin haddi aşanlardan kime isabet edeceği Rabbin katında işaretlenmiştir.» dediler.

35) Nihayet biz müminlerden orada bulunan kimseleri çıkardık.

36) Fakat biz orada müslümanlardan bir ev halkından başka kimseyi de bulamadık.

37) Biz orada acı bir azabdan korkan kimseler için bir ibret nişanesi bıraktık.

38) Musa'nın kıssasında da ibret vardır. Hani biz onu apaçık bir delille Firavun'a göndermiştik.

39) Firavun ise ordusuyla birlikte yüz çevirmiş, onun hakkında: «Bu bir sihirbazdır, ya da bir delidir.» demişti.

40) Nihayet biz onu ve ordularını yakalayıp hepsini denize attık. Firavun ise o sırada (inadından dolayı pişmanlık duyarak) kendi kendini kınıyordu.

41) Âd kavminin helâkinde de bir ibret vardır. Hani biz onların üzerine köklerini kesecek bir rüzgar göndermiştik.

42) O rüzgar üzerine uğradığı hiçbir şeyi bırakmıyor, mutlaka onu kül gibi dağıtıyordu.

43) Semud kavminin helâkinde de bir ibret vardır. Hani onlara: «Belirli bir süreye kadar dünyadan yararalanıp, geçinin!» denmişti.

44) Onlarsa Rablerinin emrine karşı büyüklük tasladılar. Bunun üzerine kendilerini, bakıp dururlarken yıldırım yakalayıp, çarptı.

45) Artık onlar, ne kendi kendilerine ayağa kalkabildiler, ne de yardım gördüler.

46) Daha önce de Nuh kavmini helâk etmiştik. Çünkü onlar yoldan çıkmış fâsık bir kavimdiler.

47) Biz göğü kudretimizle bina ettik. Hiç şüphesiz biz, çok genişlik ve kudret sahibiyiz.

48) Yeryüzünü de biz döşedik. Bakın biz onu ne güzel döşüyoruz!

49) Biz herşeyden iki çift yarattık. Umulur ki, iyice düşünürsünüz.

50) Ey Muhammed! de ki: «Öyleyse Allah'a koşun, gerçekten ben size O'nun tarafından gönderilmiş apaçık bir uyarıcıyım.

51) Allah'la beraber başka bir tanrı uydurmayın (O'na ortak koşmayın). Gerçekten ben size O'nun tarafından gönderilmiş apaçık bir uyarıcıyım.»

52) Böylece onlardan öncekilere de herhangi bir peygamber gelince, onun hakkında da mutlaka: «Bir sihirbazdır veya bir delidir.» dediler.

53) Onlar birbirlerine bunu mu tavsiye ettiler? Hayır onlar azgın bir kavimdir.

54) Ey Muhammed! Sen onlardan yüz çevir. Artık sen kınanacak değilsin.

55) Sen öğüt verip hatırlat. Çünkü, hatırlatmak müminlere fayda verir.

56) Ben cinleri ve insanları ancak bana ibadet etsinler diye yarattım.

57) Ben onlardan herhangi bir rızık istemiyorum. Beni yedirmelerini de istemiyorum.

58) Şüphesiz ki, rızık veren O sağlam kuvvet sahibi olan Allah'tır.

59) Şüphsiz ki, zulmedenlerin geçmiş arkadaşlarının payı gibi, dolgun bir azab payı vardır. Ama şimdi onu acele istemesinler.

60) Kendilerine vaad edilen günlerinde uğrayacakaları azabdan dolayı vay inkâr edenlerin haline!.