Resulullaha Katilamak ?

Resulullaha Katilamak ?

--------------------------------------------------------------------------------

SON dinin ismi İslam’dır. Bu dinin kaynağı Kuran-ı Kerim’dir. Bu dinin peygamberi Hz. Muhammed’dir (SAV). İslam vahyi kendinden önceki diğer dinlerin hükmünü neshetmiş ve bütün yeryüzü sakinlerini Hz. Muhammed’e (SAV) tabi olmaya çağırmıştır.

Hz. Peygamber (SAV) bütün hayatı boyunca 23 yıl Mekke, Medine ve çevrelerinde ulaşabildiği her din ve felsefe sahibini İslam’la buluşmaya davet etmiştir. Zorlamamış, baskı yapmamış ama doğru ve yanlışın yollarını açık bir dille iletmiştir. İslam’a girenlerin hidayete erdiklerini söylemiştir.

Hz. Peygamberin (SAV) daveti sadece bir ırka, bir millete, bir bölgeye veya bir aşirete değil insanlığın tümünedir. Kuran-ı Kerim’de bunu ifade eden ayetler mevcuttur. Bir ayet şöyledir:

"(Ey Muhammed) biz seni ancak müjdeleyici ve uyarıcı olarak bütün insanlara elçi sıfatıyla gönderdik. Fakat insanların çoğu bilmez." [Fatır 24, Sebe 28]

Başka bir ayette:

"(Ey Muhammed) de ki, ey insanlar, şüphesiz ben göklerin ve yerin sahibi olan Allah’ın size hepinize gönderdiği elçisiyim" [A’raf 158] buyurulur.

Buraya kadar bir özette bulundum. Ama bu yazıda anlatacağım aslında konunun bu boyutu değildir.

Son zamanlarda "bazı ilahiyatçıların" şöyle bir argüman içinde felsefe tahlillerde bulunduklarını görüyoruz. Onlara göre İslam dini dışındaki insanlar, Hz. Muhammed’in (SAV) peygamber olduğunu söyledikten sonra İslam’a yani Kuran’a tabi olmadan kendi dinlerinde yaşamaya çalışmaları aykırı değildir. Bizim bu tespite katılmamız mümkün değildir.

Kitap ehlinin neye, nasıl inanacakları kendi tercihleridir. Bizler onlara İslam’ı tebliğ etmekle yükümlüyüz. Onları zorlamadan, tahkir etmeden ama ahretteki kurtuluşu için Hz. Muhammed’in (SAV) peygamberliğini söylemek yeterli olur, İslam’a girmeye gerek yoktur sözüne evet dememiz aslında İslam’ın bütün ilkelerini inkár etmemiz demektir.

Bu yeni söylemin ne adına, hangi niyetle geliştirildiğini düşünmek gerekir. Bu görüşlerini takviye etmek için kadim ulemadan herhangi birinin fetvası, ictihadı da bizim için bir anlam ifade etmez. Kuran ayetinin aynında kimin sözü dinlenir. Kimin kilu kaline bakarız, kime itimat ederiz. Hiç kimseye!

Herhangi bir insan Hz. Muhammed (SAV) Allah’ın Peygamberidir diyecek ama Kuran’a inanmayacak, Kuran’ın gereğini yapmayacak! Böyle bir iman olur mu? Hem bunu söyleyecek ve hem de kendi dininde kalacak ve biz bu tarz bir tercih İslam’a uygundur diyeceğiz.

O zaman adama sormazlar mı, Hz. Muhammed’e (SAV) Kuran niye indi! Hz. Peygamber İncil’i doğrulayıcı gelirdi, problem kalmazdı. Kuran’ı Kerim’e de gerek kalmazdı. Hangi akıl böyle bir yazıma evet diyebilir.

O zaman (háşá) şu ayetlerin hiçbir anlamı kalmaz.