ßensiz Herşey Daha İyi
--------------------------------------------------------------------------------
Aslında söylebilecegim fazla bişey yok ,
ßen ufak ufak rüzgarların birikmesiyle oluşan bir hortum gibiyim ,
ßirikiyor , birikiyor ; esip gürleyip geçiyorum...
ßelki bu çok komplike bir durum ,
Androidleşiyor her insan gibi benimde ruhum ,
Yavaş yavaş süzülüyor yaşlar, gözlerimden değil;
ßenim derdim kadar büyük olan o dağlardan akn çağlayan misali ...
Desemki ben öldüm, e peki nereye gömüldüm ? ,
İnan bunu ben bile bilmeyeceğim , rüzgara karısıp gidecegim..
Zihnim yeni yeni geliyor kendine,masumiyetinin çarptığı bu benligimde ..
Şimdi bu şehrin ıssız sokakları, karanlık kuytu köşlelerin, sahilleri , insanları, çiçegi böcegi ...
Sen gittikten sonra hepsi küstü bana ve öldü adeta...
Tek bi şekilde canlanacak bu şehir oda beni kaybettiginde...
Sensiz ne kadar sessiz olabilirki bu şehir,
İnan bana yapraklar bile kıpırdamıyorr....
Sensiz ne kadar yanlız olabilirki bu şehir,
İnan bana insanlar kaybolup gidiyor ...
Sokak lambaları teker teker sönüyor..
Ay ışığı bile aydınlatmıyor bu şehri ....
Yıldızlar kayboldu , yagmura hasret kaldı bu sehir o son aglayısından sonra...
Gökyüzünn karanlıgında yuzun beliriyor ..
ßelki o avutuyordur biraz bu sehrii...
Umrumda deilki bu sehrin yanlızlıgı sen olmadıkdan sonra..
ßen melegimi kaybettim nasıl olsa ..
O son gidişin geldi aklıma ; durusun yaklayışın ,bana bakıp hıckırarak aglaman o son yagmur misali, ve gözlerimin içine bakarak boncuk yeşili gözlerinle...
'' ßenim ki sadece aşk kalbime hapsolmus bi tutsak misali , seni değiştirmeye çalıstım am o gururun bunu engelledi artık ben deil seni kendin deiştiricek''
Gururluydum evet ve hala öyleyim ben gururumdan dönemem asla...
Seninle sürekli bakıp bakıp sehrin manzarasına daldıgımız o ucurumun kenarndayım bosluga baktım ve kendimi saldım...
Düşerken yapma git onunla konuş die sesler geldi arkamdan ama ne ye yararki ßenim Meleğim Ordan Göz Kırpmıştı bana...
ßU KEZ HAYIR DİYEMEZDİM SANA ....